kanin/o PVEF kaninoserĉi 'kanino' [kanin.0o] [kanin.0o.ANA] Kojnodento: la primitiva formo kiel konusforma „so“ (S) de la ĝermanaj kaj skandinavaj kornoj […] (1500 - 400 a. K.) estis [pro] la fakto, ke ili estis konstruitaj el kanino de mamuto [1]. 1. Vikipedio, Trumpeto angle: eye tooth, canine tooth beloruse: ікол bulgare: кучешки зъб ĉeĥe: zub špičák ĉine: 犬齒 [quǎnchǐ], 尖牙 [jiānyá] france: canine germane: Eckzahn hispane: canino (diente) hungare: szemfog itale: canino (sost.) japane: 犬歯 [けんし] nederlande: hoektand pole: kieł rumane: dinte ruse: клык slovake: očný zub ukraine: ікло administraj notoj