ĵuĵu/o NeoGlo ĵuĵuoserÄi 'ĵuĵuo' [jxujxu.0o] (malofte) [jxujxu.0o.KOMUNE] Bagatelo, senvaloraĵo: estu nur florâ, ĵuĵuo senutila, sed bela [1]; la Strato de la Turkoj, kun sia brilega ekspono de ĵuĵuoj, turniÄis en melodian oazon [2]. 1. I. Madách, trad. K. Kalocsay: La Tragedio de l' Homo, 19652. G. GarcÃa Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, 1992 beloruse: дÑобÑÐ·Ñ france: babiole germane: Pillepalle, Tand administraj notoj