jog/o SPV jogoserĉi 'jogo' [jog.0o] [jog.0o.KOMUNE] Hinddevena metodo de meditado kun pluraj skoloj, uzanta ekzercojn de korpa sinteno kaj spirado por estigi apartajn mensostatojn: ni pasigos du somerajn tagnoktojn en kvieta kampara pejzaĝo, konatiĝante kun la vivo kaj vidindaĵoj de la regiono kaj kun jogo [1]. 1. M. Lahtinen: Blua aventuro (Esperanta studsemajno venontsomere en Finnlando), soc.culture.esperanto, 1997-04-04 angle: yoga beloruse: ёга bulgare: йога ĉeĥe: jóga ĉine: 瑜伽 [yújiā], 瑜珈 [yújiā], 喻珈术 [yùjiāshù], 瑜迦 [yújiā] finne: jooga france: yoga germane: Yoga greke: γιόγκα hispane: yoga hungare: jóga itale: yoga japane: ヨーガ nederlande: joga perse: یوگا portugale: ioga ruse: йога slovake: joga ukraine: йога, учення йогів administraj notoj