intonaci/o PIV1 intonacioserĉi 'intonacio' [intonaci.0o] [intonaci.0o.FON] Vort- aŭ fraz-melodio: demanda intonacio; ordona intonacio; peta intonacio; vortgrupoj kaj pli grandaj unuoj ricevas ĉi tie sian intonacion, t.e. sian karakterizan grupan aŭ frazan melodion [1]; artikolo pri la prononco (akcento, intonacio, asimilado) [2]; legante la liniojn, mi kvazaŭ aŭdis lian voĉon, riĉan je taŭgaj intonacioj [3]. 1. W. Jansen: La gramatika domo de nia lingvo, 20142. Monato, Paŭlo Peeraerts: Šiandien Lietuvoje bus debesuota, 20053. Monato, Nikolao Gudskov: Opinioj plej kompetentaj, 2007 angle: intonation demanda ~o: questioning intonation. beloruse: інтанацыя demanda ~o: пытальная інтанацыя. ordona ~o: загадная інтанацыя. ĉine: 发声法 [fāshēngfǎ] france: intonation germane: Intonation, Sprachmelodie hispane: entonación pole: intonacja ruse: интонация demanda ~o: вопросительная интонация. ordona ~o: повелительная интонация. peta ~o: просительная интонация. ukraine: інтонація administraj notoj