interdikt/o JED interdiktoserĉi 'interdikto' [interd.0o] Eklezia puno, kiu malpermesas al pastro doni la sakramentojn kaj fari la meson: ĉar Hus daŭrigis siajn agadojn kontraŭ simonio, la papo proklamis interdikton super Prago, dum Hus tie ĉeestas [1]. 1. Jiří Patera: Johano Hus – ĉu ne plu herezulo?, Monato, 2000/08, p. 19 angle: interdict (Catholic) beloruse: інтэрдыкт ĉeĥe: interdikt, zákaz france: interdit (sentence ecclésiastique) germane: Interdikt hungare: interdiktum, egyházi tilalom itale: sospensione a divinis japane: 聖務停止 [ひじりつとむていし], 禁治産宣告 [きんちさんんこく] nederlande: interdict pole: interdykt portugale: interdito (catolicismo) ruse: интердикт slovake: interdikt, zákaz ukraine: заборона, інтердикт administraj notoj