²intendant/o ^JED

1.

[intend.0o.privata]

Persono komisiita por mastrumi domon, bienon de riĉulo aŭ nobelo: mi devas antaŭe demandi intendanton de miaj grenejoj, kiom alportas al mi jare ĉi tiuj bienoj [1]; ŝi pasigis la hieraŭan tagon en la najbaraĵo, ĉe la intendanto de la princa palaco [2]; la mastro venis en sian bienon nur unufoje dum la jaro, por kontroli la kalkulojn de sia intendanto [3]; la intendanto fariĝis subite maldiligenta kaj eĉ komencis grasiĝi [4]; la reĝo bezonas novan intendanton por sia ĉevalejo, kaj ĉefekonomon super aro da disaj reĝaj bienoj [5]; ekonomo

2.

[intend.0o.administra]

Oficisto reganta la internan funkciadon de granda administra servo: militista intendanto (komisiita por provizado kaj administrado de la vivrimedoj por armeo, kp furiero, proviantisto); intendantino ĉe la ministrejo por higieno; intendanto de Radio Aŭstria Internacia [6]; la 57-jara intendanto de la nova teatra festivalo […], celis krei festivalon por simplaj loĝantoj, por tiuj, kiuj neniam antaŭe estis en teatro kaj opero [7].

administranto, afergvidanto, manaĝero