implikaci/o

Dulokaj logika ligilo⁴ kaj la responda logika operacio, simbole skribata `A => B` (legu: „se a, tiam bo“) kaj reduktebla al kombino de nego kaj aÅ­o: `neg A vv B`; ili (aprioraj lingvoj) havas simplan, rigidan sintakson, kaj ... dependas kvazaÅ­ parazite de aliaj lingvoj, konsistante el logikaj implikacioj (rilatoj „se ‐ tiam“) [1]; rimarku la plej gravan ŝanĝon ĉe la transformo de `A=>B` al `B`: ... regulo kiun oni bezonas estas nomata forigo de implikacio, aÅ­ elimplikaciigo [2]; teoremoj ofte havas formon de implikacio; fizikan leĝon estas oportune prezenti per implikacio, precize indikante la kondiĉojn por ĝia valideco.

Rilata al implikacio, entenanta implikacion: la pozitiva implikacia propozicikalkulo entenas du aksiomojn: `A=>(B=>A)` kaj `(A=>(B=>C))=>((A=>B)=>(A=>C))`, kaj unu derivregulon: la elimplikaciigon.

Por du propozicioj `A` kaj `B`, kajo de iliaj reciprokaj implikacioj: `A iff B equiv (A => B) ^^ (B => A)`; difini ekvivalentecon per ambaÅ­direkta implikacio.

Unu el la ĉefaj derivreguloj de la propozicia kalkulo: kiam estas konstatitaj la propozicioj `A` kaj `A=>B`, tiam oni rajtas konkludi, ke validas `B`.