³idiotism/o ^JED

[idioti.0o.LIN]

Vortaĵo kun senco ne facile komprenebla el ĝiaj partoj, ofte propra al iu lingvo: ankaŭ en Esperanto troviĝas diversaj (ne multaj) idiotismoj [1]; naciajn idiotismojn, kiuj ne prezentas necesaĵon, ni devas kompreneble eviti [2]; lingvo absolute logika kaj tute sen idiotismoj estus lingvo senviva kaj tro peza [3]; mi esperas, ke iom post iom ĉiuj idiotismoj malaperos kaj cedos sian lokon al esprimoj tute logikaj kaj internaciaj [4]; en okazo, se ni por ia idiotismo ne trovos pli bonan esprimon pure logikan, tio ĉi ne devas nin ĉagreni, kaj la idiotismo povas tute oportune resti kiel esperantismo, se ĝi nur estos komune akceptata [5].