*7iSPV iserĉi 'i' [i2.0] [i2.0.vokalo] Nomo de la dekdua litero de la Esperanta alfabeto: nomoj de la literoj: [...] fo, go, ĝo, ho, ĥo, i, [...] [1], uzata i.a. kiel: a) (maj.) romana cifero kun valoro de unu: I (unu), II (du); b) (maj.) simbolo de iodo (aŭ jodo): I; c) (maj.) signo de formo: li estas rekta kiel I; I-fero; d) (min.) simbolo de la imaginara unuo (unu el la du radikoj de la ekvacio `z^2=-1`): i; e) (min.) romana samvalora cifero en iuj presaĵoj: i. -i (finaĵo), -i/ (ŝajna sufikso)1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 1 france: 1.a 1 (chiffre romain) 1.b iode 1.c I (forme de) 1.d i (nombre imaginaire) 1.e 1 (chiffre romain) japane: イー i grekaserĉi 'i greka' [i2.0_greka] ipsilono ĉeĥe: ypsilon, Υ, ν řecké i france: i grec pole: igrek (litera Y) slovake: Y, ypsilon administraj notoj ~: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~ greka: Mankas dua fontindiko. ~ greka: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.