hola, halo

serĉi 'hola'

serĉi ''

[hola.0]

(interjekcio)

1.: [hola.0.alvoko]; Alvoko por kapti atenton, haltigi ktp: he! hola! kiaj vizaĝoj tio ĉi estas? [1]. he, ha, ho
2.: [hola.0.saluto]; Saluto, ĉe telefono por signali pretecon aŭskulti: Viktor ne levis la aŭskultilon, sed Milena levis ĝin kaj ĉiam per glacia voĉo ŝi diris: „halo” [2].
Rim.: Laŭ BL: Prefere diru saluton!.

Rim.: Por eviti konfuzon kun halo (salono), la aŭtoroj de PIV3 inventis la interjekcion „lo“ kaj rekomendas aldoni spacon („ha lo!“): „rrrrrrr-n.” sonas via telefono ‐ „lo! ha lo!” ‐ „parolas mi, estas mi.” [3]

1. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
2. Monato, Julian Modest: La memmortigo de Tanja
3. Monato, Isikawa Takasi: La plej trompiĝema lando

angle:: hello, hey
beloruse:: гэй
bulgare:: ало
ĉine:: 嘿 [hēi], 喂 [wèi]
france:: holà
germane:: hallo
hebree:: הלו
hungare:: halló
itale:: ehi, scusi
japane:: ホール [ほーる], 大広間 [おおひろま], 市場 [しじょう], 市場の建物 [いちばのたてもの]
nederlande:: hallo
portugale:: olá
ruse:: эй
tibete:: འདུ་ཁང་
ukraine:: хол, великий зал

hola, halo

hola, halo

administraj notoj