hin/o hinoserĉi 'hino' [hin1.0o] Antikva mezurunuo por likvaĵoj, sesono de bat'o, ĉ 3,7 – 6,5 litroj: [donu] kvaronon de hino da vino por verŝoferi [1]; peziloj ĝustaj, efo ĝusta, kaj hino ĝusta estu ĉe vi [2]; tri dekonoj de efo da delikata faruno, miksita kun duono de hino da oleo [3]; akvon trinku laŭmezure, po sesono de hino trinku de tempo al tempo [4]. Rim.:Ne konfuzu kun hino (ido de ĉevalo kun azenino). 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 29:402. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Levidoj 19:363. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Nombroj 15:94. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jeĥezkel 4:11 beloruse: гін, хін germane: Hin Hin ukraine: ослюк administraj notoj