hierodul/o PIV1 hieroduloserĉi 'hierodulo' [hierodul.0o] (malofte) [hierodul.0o.REL] Sankta servisto aŭ malĉastisto oficanta apud templo, kiaj estis en iuj antikvaj religioj de Okcidenta Azio. ĉeĥe: v Řecku chrámový otrok france: hiérodule (masculin) germane: Hierodule itale: ierodulo (maschio) malnovgreke: ἱερόδουλοι portugale: hierodulo slovake: chrámový otrok v Grécku ukraine: невільник/невільниця при храмі hierodulinoserĉi 'hierodulino' [hierodul.0ino] (malofte) [hierodul.0ino.REL] Sankta malĉastistino oficanta apud templo, kiaj estis en iuj antikvaj religioj de Okcidenta Azio: la karavano konsistis el tri aroj, nome, kelke da pastroj kaj hierodulinoj [1]. hetajro 1. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉapitro 9a, Aventura vojaĝo france: hiérodule (féminin) germane: Hierodule (weibl.) itale: ierodulo (femmina) portugale: hierodula administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.