gutural/o guturaloserĉi 'guturalo' [gutura.0o] Nomo, kiun kelkaj fonetikistoj donas al la velaroj: distingas ĝin (la lingvon) multaj guturaloj (velaroj) kaj manko de klaraj vokaloj [1]. 1. Stefan Maul: El verva vivo jurnalista, p. 34 angle: guttural bulgare: гутурален звук ĉeĥe: hrtanová souhláska (k| g) ĉine: 顎音 [èyīn], 小舌音字母 [xiǎoshéyīnzìmǔ], 喉音 [hóuyīn] france: gutturale germane: Guttural, Kehllaut hispane: gutural hungare: torokhang, gutturális japane: 喉音 [のどおと] katalune: gutural nederlande: keelklank pole: głoska gardłowa portugale: gutural, consoante gutural rumane: sunetelă guturală ruse: гуттуральный согласный, заднеязычный согласный, задненёбный согласный slovake: hrtanová spoluhláska (k| g) hrtanová spoluhláska (k| g) ukraine: гортанний (або задньоязичний, задньопіднебінний) приголосний administraj notoj pri ~o: Laux mi temas pri iom pli vasta kategorio ol la nuraj velaroj. [MB] ~o: Mankas dua fontindiko.