*genitiv/o *genitivo serĉi 'genitivo' [geniti.0o] Deklinacia kazo, kiu montras posedon, kvaliton, la tuton, de kiu oni prenas parton ktp, ordinare tradukita en Esperanto per la prepozicioj de kaj da. angle: genitive beloruse: родны склон bretone: genitiv, tro-c'henel ĉeĥe: 2.pád, genitiv ĉine: 第二格 [dìèrgé] france: génitif germane: Genitiv, Wesfall, zweiter Fall hispane: genitivo hungare: birtokos eset, genitivus japane: 属格 [ぞっかく], 所有格 [しょゆうかく] katalune: genitiu nederlande: genitief pole: dopełniacz portugale: genitivo (gramática) ruse: родительный падеж slovake: 2. pád, genitív svede: genitiv ukraine: родовий відмінок, ґенітив administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.