gaÅl/oj ,

¹⁰gaÅloj, galloj

serÄi 'gaŭloj'

serÄi 'oj'

[gauxl.0oj]

: Nomo, kiun la antikvaj romanoj donis al la keltoj loÄantaj sur teritorioj de hodiaÅa Francujo kaj Benelukso: aliaj parolis tamen pri la gladiatoroj, kiuj estis ludontaj sur la areno antaÅ la kristanoj, kaj denove formiÄadis partioj jen de samnitoj, jen de galloj, jen de mirmilonoj, jen de tracianoj, jen de retistoj [1]; en la regiono de la hodiaÅa Nanto ekloÄis gaÅloj [2]; la libro konservas restaÄµojn de sia franca origino, ekzemple, foje oni stumblas je francaj et kaj jour, unu Äapitro havas la titolon Niaj prapatroj la Galloj [3]. gaelo

1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Äapitro LVI
2. Lucette ÃchappÃ©: Vizito al Nanto, Monato, 2013/03, p. 20
3. Anna kaj Mati Pentus: FrandaÄµo por scivolemuloj, Monato, 2003/07, p. 30

serÄi 'gaŭla'

serÄi 'a'

[gauxl.0a]

: Rilata al gaÅloj, ilia lingvo kaj kulturo: neniam, de la galla invado en la tempo de Brennus, trafis Romon simila batego [4]; ili revenis kun riÄa militakiraÄµo de la Galla bordo [5]; ni tradukas el la libro âLa GaÅla Militoâ de Cezaro [6].

4. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Äapitro XLVI
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marÄa reÄo
6. Ulrich Matthias: Fajron sentas mi interne, I

serÄi 'Gaŭlujo'

serÄi 'ujo'

[gauxl.0ujo]

: La teritorio inter Pireneoj kaj Rejno loÄata de gaÅloj en la tempo de la Roma Regno: oni ofte vendis gekaptitojn al komercistoj, kiuj tute forportis ilin, eventuale al la orientaj reÄlandoj, aÅ eÄ trans la maron al GaÅlujo, aÅ al Romo mem [7]; la plejmulto el la objektoj estis aÅkciitaj en GaÅlujo, kie la tribanoj Äojis pro la Åanco akiri divanojn, tablojn, litojn [8]; oni vidis tie [â¦] grekojn el la insuloj kaj el Malgranda Azio, kaj el Egipto, kaj el Italujo, kaj el Narbona Gallujo [9].

7. Anna LÃ¶wenstein: La Åtona urbo, Britujo
8. Anna LÃ¶wenstein: La memoraÄµoj de Julia Agripina, Parto Kvara
9. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Äapitro II