gangster/o PIV1 gangsteroserĉi 'gangstero' [gangster.0o] [gangster.0o.JUR] Ano de urba krimula bando vivanta per ŝakrado, prostituado, elpremo kaj uzanta perforton; bandito: du gangsteroj forkuris, ĉi-foje el la juĝejo en Bruselo, post kiam tien eniris kaj minacis armitaj kaj maskitaj helpantoj [1]; kvartalo plena de gangsteremaj loĝantoj, ebriuloj, policanoj [2]; li spektis tro da Usonaj vakeraj aŭ gangsteraj filmoj [3]; inter epizodoj mi aparte ĝuis atakon de gangsteroj kontraŭ domo de ... ĉefo, kiu senemocie ekstermas la fiulojn kun aplomba eleganteco [4]. mafioRim.: Estas iafoje trovebla la formo ganstero[5], verŝajne konforma al faciliga elparolo: ili malfermis la pordon de tiu ĉambro, kie la ganstero kuŝis ŝnurligita [6]. 1. Monato, Ivo Durwael: Pri lokoj kaj mokoj, 20092. Monato, Donald Broadribb: Memoroj neniam perdas sian malĝojon, 20063. La Ondo de Esperanto, 2001, №124. S. Belov: Vojkruciĝo de Miller (Miller's Crossing), 2007-02-065. Majstro6. J. Rejtő, trad. L. Balázs: La antaŭenŝovita garnizono, [vidita en 2018] angle: gangster beloruse: гангстар ĉine: 匪徒集团 [fěitújítuán], 寇 [kòu], 匪徒 [fěitú] france: gangster, bandit germane: Gangster, Bandit japane: ギャング ukraine: ґанґстер administraj notoj