gambit/o gambitoserĉi 'gambito' [gambit.0o] Taktiko en ŝakludo, dum kiu oni oferas komence figuron por akiri per tio favoran situacion: kontraŭ-gambito greka: 1. e4 - e5, 2. Ĉf3 - f5 [1]. Rim.: La vorto etimologie verŝajne devenas de luktosporto en la senco „dare il gambetto“ (stumbligi). Kp gambo. 1. Vikipedio, Malfermadoj de la reĝa peono beloruse: гамбіт bulgare: гамбит ĉeĥe: gambit ĉine: 話題 [huàtí] france: gambit germane: Gambit hispane: gambito hungare: gyalogáldozat japane: ギャンビット katalune: gambit nederlande: gambiet perse: گامبی pole: gambit portugale: gambito ruse: гамбит slovake: gambit ukraine: ґамбіт administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.