gaf/o gafoserĉi 'gafo' [gaf.0o] en: Oblikva velstango, kiu surtenas la skunvelojn: sekvis longa vico da malliberuloj, inter si ligitaj per speco da ligna gafo, ili surhavis ĉirkaŭkole feran ringon, kiu estis ŝnurita al li aŭ ŝi kiu antaŭiris [1]. 1. Afrika rakonto ― Pro la Kara Iome angle: gaff, spar beloruse: гафэль ĉeĥe: vratiráhno france: espar germane: Gaffel hungare: csonkarúd (vitorlarúd), csonkafa (vitorlarúd) japane: 斜桁 [しゃけた], ガフ katalune: perxa nederlande: gaffel pole: gafel portugale: vergôntea, verga ruse: гафель slovake: vratirahno ukraine: гафель, рангоутне дерево administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.