^*fulm/o

1.

[fulm.0o.atmosfera]

Atmosfera fenomeno konsistanta el elektra malŝargo inter nuboj aŭ nuboj kaj tero, akompanata de branĉiĝanta, rapide pasanta, fajra kanalo: tuj matene, komenciĝis tondroj kaj fulmoj, kaj densa nubo estis super la monto [1]; la fajraj fulmoj zigzage sin ĵetadis en la ŝaŭman maron [2]; sentondra fulmo [3]; li eksentis subite kvazaŭ radion de fulmo [4]; altan arbon batas la fulmo (ju pli elstara, des pli en danĝero)^PrV ; [ili] fulmorapide preterflugadis preter miaj oreloj [5]; dum parteto de sekundo ― nur tiom longe, kiom daŭras la lumo de fulmo [6].

2.

[fulm.0o.ekbrilo]

(figure) Subita kaj maldaŭra ekbrilo: kie nun estas viaj spritaĵoj, viaj artifikoj, viaj kantoj, viaj fulmoj de gajeco, ĉe kiuj la tuta tablo eksplodadis per rido ^Hamlet ?

(ntr)

1.

[fulm.0i.atmosfere]

Ekbrili, p.p. fulmo: ekstere tondris kaj fulmis [7]; fariĝis granda uragano: fulmis kaj tondris, forte pluvegis [8]; aspektis […] kvazaŭ la tuta mondo staris en flamoj, tiel forte fulmis [9].

2.

[fulm.0i.brili]

(figure) Brili kiel fulmo: brilas glavoj, fulmas lancoj [10]; fulma (bolanta) knabego [11]; rigardoj brilegas fulmante ^FK ; en la pupiloj fulmetadis akraj briloj ^Marta ; sur ŝiaj lipoj senĉese tremadis fulmetanta rideto ^Marta .

(tr)

Trafi per fulmo: (figure) fulmbate ĉiu laco estas for [12].

Ilo produktanta mallongan kaj intensan fulmon dum fotado: tiu unua fotokompostilo estis maleleganta skatolo preskaŭ unu kuban metron granda, en kiu fulmilo projekciis lumon sur sentiva fotopapero [13]; antaŭ duonjarcento fotistoj komencis uzi fulmolumilojn [14].