fet/o fetoserĉi 'feto' [fet.0o] Nomo de l' embrio ekde la tempo, kiam ĝi vidigas trajtojn de estaĵo kaj ĝis la tempo, kiam ĝi forlasas la uteron de la patrino: Hieronimo, Aŭgusteno kaj Tomaso la akvinano kredis, ke virseksa feto ricevas sian animon 40 tagojn kaj ina feto 80 tagojn post koncipo [1]; la virino suferis ankaŭ de kolestazo, kiu povas facile kaŭzi subitan morton de la feto [2]; ŝia akuŝo estis longa kaj peniga, kaj ŝi plurfoje petis al la hospitala stabanaro, ke oni abortigu la feton, kiu – kiel oni poste konstatis – estis ne vivipova [3]. embrio 1. W. H. Simcock: Kie la toleremo?, Monato, 2000/07, p. 102. Monato, Ziyu: Per patrina amo3. Monato, Garvan Makaj: Astrobiologio kaj religio angle: fetus beloruse: плод (ва ўлоньні) bulgare: фетус ĉeĥe: fétus, plod, zárodek, zárodek plodu ĉine: 胚 [pēi], 胎儿 [tāiér] france: fœtus germane: Fötus, Fetus [science], Leibesfrucht hispane: feto hungare: fetus, fejlődő magzat itale: feto japane: 胎児 [たいじ] nederlande: foetus perse: جنین pole: płód portugale: feto ruse: утробный плод slovake: plod, zárodok plodu ukraine: утробний плід, зародок, ембріон administraj notoj