⁸farb/o ^Fab1

[farb.0o.KOL]

Miksaĵo, konsistanta el likvaĵo (ordinare oleo) kaj koloraj substancoj, uzata por ŝmiri surfacon kaj ĝin kolorigi: mirindaj kreskaĵoj, tiaj, kiajn oni vidas pentritajn per farboj kaj oro sur la rando de malnovaj libroj [1]; [la tabakbutiko] odoris je la freŝa farbo [2]; helpu al la sinjoro [pentristo] porti lian keston kun farboj [3]; granda, ronda horloĝo sur la blankfarba (blanke farbita) muro malrapide fortiktakis la minutojn [4]; li ŝmiris al si la vizaĝon per bruna kaj nigra farbo (vd ŝminko) [5]; jen li staris kun sia farbujo, kiu estis lia tuta vojaĝa pakaĵo [6]; farbopistolo [7]. kolorilo, kolorigilo

(tr)

[farb.0i.KOL]

Kolorigi per farbo: [la boato] estis farbita ruĝe kaj blanke [8]; bele farbita (ŝminkita) virina vizaĝo; blonde farbita hararo [9]; mi aĉetis la domon el la propra poŝo kaj mi mem refarbigis ĉion nova [10]. pentri

[farb.0isto.KON]

Homo, kiu metie ŝmiras murojn, vandojn, plafonojn; domkolorigisto: veldistoj, masonistoj, frizistoj, domfarbistoj ktp perlaboras multe pli ol altlerneje edukitaj instruistoj [11]; infanoj el bazlernejoj ne plu volas fariĝi […] farbisto, tegmentisto aŭ terkulturisto [12]; li ellernis la farbistan metion […] kaj poste laboris kiel farbisto-kolorigisto en diversaj konstrufirmaoj en Vieno [13]. pentristo

[farb.akril0o.KOL]

Farbo por mura farbado kaj por pentrado, rapide sekiĝanta, en kiu ligento estas emulsio de akrilo en akvo: li vojaĝas al New York, tie, en 1965, li malkovras novan teknikon, kiu estas akrilfarbo [14].