erudit/o eruditoserĉi 'erudito' [erudit.0o] Erudiciulo: mi sciis, ke li estas erudito, pro liaj intervenoj dum debatoj pri iu ajn temo [1]; kunmiksaĵoj de elementoj el malsamaj idiomoj, kies fremdaj ingrediencoj estis pruntitaj de eruditoj kaj verkistoj [2]; lukto por paco kaj justeco estas ĝihad, sen ĝihad tiu lukto estus malsincera kaj duonkora, multe da islamaj eruditoj kaj iliaj studoj tion konfirmas [3]. 1. Monato, Ivo Durwael: Kosmologio de nia jarcento2. Monato, Garvan Makaj: Lingvoj, ĉu naturaj, ĉu artefaritaj?3. Monato, Jomo Ipfelkofer: Ne interveni signifas ne solvi beloruse: эрудыт ĉeĥe: erudovaný odborník, vzdělanec, zběhlý člověk ĉine: 先賢 [xiānxián] france: érudit germane: Gelehrter, gebildeter Mann hispane: erudito hungare: képzettség, tanultság pole: erudyta portugale: erudito ruse: эрудит slovake: erudovaný odborník ukraine: ерудит administraj notoj