epos/o JED epososerĉi 'eposo' [epos.0o] 1.[epos.0o.POE] La rakonta ĝenro de literaturo, versa aŭ proza, (kontraste al liriko kaj dramo). 2.[epos.0o.verko] Verko de tiu ĝenro, t.e. eposaĵo, epopeo: li volis korekti la tekstojn de la eposoj de Homero, ĉar li opiniis ilin malkorektaj [1]; koncerne versaĵojn – ili naŭzas min, de kiam Nero verkas eposon [2]; tia estas la psikologia genezo de lia eposo „Sinjoro Tadeo“ [3]. 1. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto2. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro II3. Adam Mickiewicz, trad. Antoni Grabowski: Sinjoro Tadeo, Antaŭparolo angle: primitive narrative poetry beloruse: эпас ĉeĥe: epos, výpravná báseň france: épopée (genre) germane: Epos 2. episches Gedicht hispane: epopeya hungare: elbeszélő költemény japane: 叙事詩 [じょじし], 物語詩 [ものがたりし] katalune: epopeia pole: epos portugale: epos, epopéia ruse: эпос, повествовательная литература slovake: epos, výpravná báseň ukraine: епос administraj notoj