epiteli/o epitelioserĉi 'epitelio' [epitel.0o] Ĉelaro, kiu surkovras la supraĵon de mukozoj: la virusoj el la epitelio de la intestaro penetras la sangon, de kie ili atingas la antaŭajn kornojn de la spina medolo kaj la cerebron [1]. 1. Monato, Vladimir Lemelev: Poliomjelito: ĉu la dua tutmonde likvidota infektmalsano? angle: epithelium beloruse: эпітэлій ĉeĥe: epitel, výstelka, zevní vrstva sliznice ĉine: 上皮 [shàngpí], 上皮組織 [shàngpízǔzhī] france: épithélium germane: Deckzellenschicht, Epithel, Epithelium hispane: epitelio hungare: fedőhám, epithelium itale: epitelio japane: 上皮 [うわかわ] katalune: epiteli pole: nabłonek portugale: epitélio ruse: эпителий slovake: epitel, výstelka ukraine: епітелій administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.