emanaci/i emanaciiserĉi 'emanacii' [emanaci.0i] Eliri, ekaperi el sia origino: la Unua Homo, kiun venkis la detrua spirito de la mallumo, sed kiun savas la unua emanacio de Dio, la viva spirito [1]; [mi] rigardis ĉion ― estis nenio, estis neniu ― estis kvazaŭ emanacio de ĉio, sole kosmaj korpoj de arboj, homoj, mebloj malklare aperis FdO . emani, enkarniĝo, elradii 1. Vikipedio, Zaratuŝtrismo angle: emanate beloruse: сыходзіць germane: hervorgehen administraj notoj