2elf/o elfoserĉi 'elfo' [elf.0o] [elf.0o.MIT] Supernatura homforma estaĵo a)[elf.0o.feo] Aerfeo: la malgranda elfo el la rozo ... flugis el unu floro al alia [1]; bruo iris tra la ĉambro, kvazaŭ nevidebla amaso da elfoj akompanus la dancantojn BdV . silfo b) Homsimila fikcia estaĵo havanta pintajn orelojn, kutime belaspekta kaj kun forta ligo al magio aŭ la naturo, kiu aperas en multaj fantastaj verkoj ekde la 20-a jarcento: la amo de la elfoj al sia lando kaj siaj verkoj estas pli profunda ol la profundaĵoj de l' Maro [2]; Mez-tero, kies loĝantoj konsistis el diversaj rasoj: homoj, hobitoj, elfoj, gnomoj, orkoj, entoj, fantomoj, duonhomoj, malicaj spiritoj, ktp, ĉiuj parolantaj siajn proprajn lingvojn [3]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, elfo de la rozo2. J.R.R. Tolkien trad. William Auld: La Mastro de l' Ringoj: La Kunularo de l' Ringo, libro 2a. ĉapitro 7a3. Garbhan MacAoidh: Lingvo, mito kaj legendo, Monato, 2002:9, p. 17a angle: elf beloruse: эльф ĉeĥe: elf, skandinávský skřítek ĉine: 魉 [liǎng] france: elfe germane: Elf [skand], Elfe [skand], Elb [germ], Elbe [germ] hispane: elfo ide: elfo itale: elfo japane: エルフ [えるふ] nederlande: elf, elfje pole: elf portugale: elfo ruse: эльф slovake: elf, škriatok ukraine: ельф administraj notoj