ebonit/o PVEF ebonitoserĉi 'ebonito' [ebonit.0o] Kaŭĉuko malmoligita per vulkanizo, uzata kiel izolilo en elektraj aparatoj: du ebonitaj platoj kovritaj per staniolo [1]; buŝpeco [de klarneto], kiu konsistas el beko, (farita el bukso, ebonito aŭ vitro), sur kie troviĝas anĉo (el kano, foje el plasto) fiksita de ĉirkaŭligo [2]. 1. Vikipedio, Nikola Tesla2. Vikipedio, Klarneto angle: ebonite beloruse: эбаніт ĉeĥe: ebonit ĉine: 硬胶 [yìngjiāo], 胶木 [jiāomù], 硬橡胶 [yìngxiàngjiāo] france: ébonite germane: Ebonit, Hartgummi hispane: ebonita hungare: ebonit, keménygumi japane: エボナイト, 硬質ゴム [こうしつゴム] katalune: ebonita nederlande: eboniet perse: ابونیت pole: ebonit portugale: ebonite ruse: эбонит slovake: ebonit ukraine: ебоніт administraj notoj