dirk/o PIV1 dirkoserĉi 'dirko' [dirk.0o] Ŝlosilhoko: la plej antaŭa viro senkaŝe eligis el sub sia mantelo nigran maŭzeron, dum alia, iranta apud li, elpoŝigis dirkojn [1]; mia dirko, la ŝlosilhoko en la plandumo de mia ŝuo, kroĉe malŝlosos mian fuĝpordon [2]. 1. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 272. Harry Harrison: Naskiĝo de la Rustimuna Ŝtalrato, Ĉapitro 2 angle: picklock beloruse: адмычка france: crochet (de serrurier) germane: Dietrich (Werkzeug) administraj notoj