*deklinaci/i PV *deklinacii serĉi 'deklinacii' [deklin.0i] (tr) [deklin.0i.LIN] Eldiri la kazaron de iu vorto: la numeraloj fundamentaj ne estas deklinaciataj FK ; polaj numeraloj deklinaciiĝas [1]. Rim.: Ne konfuzu kun deklini. 1. Bradley Kendal: La pola, la lingvo de Zamenhof, Monato, 2002/11, p. 20 angle: decline beloruse: скланяць ĉeĥe: deklinovat, skloňovat france: décliner germane: durchdeklinieren hebree: נטייה hispane: declinar hungare: ragoz (névszót) japane: 格変化させる [かくへんかさせる] katalune: declinar (gram.) nederlande: verbuigen (taalk.) pole: odmieniać przez przypadki, mówić deklinację słowa ruse: склонять slovake: skloňovať ukraine: відмінювати слово за відмінками, відхилятися deklinacioserĉi 'deklinacio' [deklin.0o] [deklin.0o.LIN] Tuto de la modifoj, kiujn en iuj lingvoj ricevas substantivo, pronomo aŭ adjektivo laŭ sia gramatika rolo; kazaro: Esperanto havas dukazan, kaj latino seskazan deklinacion; en la lingvoj naturaj ekzistas la plej komplikitaj kaj konfuzitaj deklinacioj kaj konjugacioj EE ; tiuj enuigaj deklinacioj kaj konjugacioj, super kiuj sur la tera globo ĉiutage oscedas miloj da infanoj Marta . angle: declension beloruse: скланеньне ĉeĥe: deklinace, naklonění, sehnutí, sklon france: déclinaison germane: Deklination, Beugung hebree: נטייה hispane: declinación hungare: névszóragozás, deklináció japane: 格変化 [かくへんか], 赤緯 [せきい], 偏角 [へんかく] katalune: declinació nederlande: verbuiging, declinatie, vormverandering (taalk.) pole: deklinacja, odmiana przez przypadki portugale: declinação ruse: склонение slovake: naklonenie, pád (gramatický), sklon ukraine: відміна, відхилення administraj notoj