1cikut/o cikutoserĉi 'cikuto' [cikut.0o] Genro el familio apiacoj (Cicuta), tre venena, simila al konio: salatoj el semoj de fungoj, malsekaj buŝoj de musoj kaj cikuto [1]; vi, sukoplena, verda venena cikuto, devus esti la simbolo de Atenoj, ne la olivarbo (verŝajne Sokrato veneniĝis per simila konio greke: κώνειον) [2]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Monteto de elfoj2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Dorna vojo de la honoro angle: water hemlock beloruse: цыкута bretone: kegid france: ciguë germane: Wasserschierling greke: κώνειο hebree: הרוש עקוד (צמח) hispane: cicuta hungare: csomorika itale: cicuta japane: ドクゼリ, ドクニンジンの毒 [ドクニンジンのどく] latinece: Cicuta nederlande: cicuta pole: szalej jadowity portugale: cicuta ruse: цикута svede: sprängört ukraine: цикута, віха administraj notoj