brevier/o JED brevieroserĉi 'breviero' [brevie.0o] [brevie.0o.KAT] Latina preĝolibro por katolikaj pastroj, enhavanta la devigajn preĝojn difinitajn por ĉiu tago de la jaro: gajmiena, dika pastro […] trankvile legas sian brevieron [1]; Liszt asertis sin hungaro, […] en Romo […] li devis kompreni la italan lingvon, kaj, ricevinte la subajn pastrajn benojn, li legis la brevieron latine [2]; (figure) la binditaj kolektoj de la malnova LOdE estas nia breviero [3]. epitomo 1. Louis Beaucaire: Kruko kaj Baniko el Bervalo, Virino ĉe landlimo2. Monato, Franz-Georg Rössler: Geniulo mondcivitana, 20123. La Ondo de Esperanto, 1999, No 12 (62) angle: breviary beloruse: брэвіярый bulgare: требник ĉeĥe: breviář, brevíř ĉine: 精华录 [jīnghuálù] france: bréviaire germane: Brevier, Stundenbuch hebree: breviero hungare: breviárium itale: breviario japane: 聖務日課書 [ひじりつとむにっかしょ], 愛読書 [あいどくしょ] pole: brewiarz ruse: (краткий) молитвенник, требник slovake: breviár ukraine: (короткий) молитовник, требник administraj notoj