biv/o EncJap bivoserĉi 'bivo' [biv.0o] en: [biv.0o.MUZ] en: Antikva orientazia kordinstrumento kun 4 aŭ 5 kordoj, 4 aŭ 5 pontoj, 4 agordaj kejloj, kiun oni ludas per granda plektro: la princo havis favoratan kromedzinon, kiu lertis en bivado [1]. liuto 1. Pu Songling, trad. guozhu: Bravulo Baozhu, La strangaĵoj de Liaozhai, 2000-12-09 angle: biwa beloruse: біва france: biwa germane: Biwa itale: biwa japane: 琵琶 [びわ] ruse: бива ukraine: біва administraj notoj