bedeli/o MT bedelioserĉi 'bedelio' [bedeli.0o] [bedeli.0o.BIB] Rezino de iuj balzamarboj (el la genro Commiphora), uzata en antikva tempo simile al mirho: la manao estis kiel semo de koriandro, kaj ĝia aspekto estis kiel la aspekto de bedelio [1]; antikva bedelio, uzata nepere de la boŝmanoj por veneni iliajn sagopintojn [2]. 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Nombroj 11:72. Vikipedio, Komiforo angle: bdellium france: bdellium germane: Bedolach, Bedellium pole: balsamowiec ruse: бдолах ukraine: живиця administraj notoj