^*argil/o ^UV

Glueca knedebla tero, konsistanta el alumino kaj silico, el kiu oni faras brikojn, tegolojn, vazojn, statuetojn kc: malfacila laboro super argilo kaj brikoj [1]; potfaristo piedpremas argilon [2]; miksi pajlon kun argilo [3]; rusa vilaĝo kun malgrandaj grizaj dometoj el ligno aÅ­ argilo [4]; grandega statuo [kies] piedoj estis parte el fero, parte el argilo, […] ŝtono […] frakasis ilin [5]; (figure) vi estas homo el alia argilo, kaj tial ne tedu per ili vin mem [6]. fajenco¹

trabfakaĵo supre kun argilbrikoj, malsupre ŝimirita per argilo
CC BY-SA 2.0  [7]

El argilo: la pastro prenos sanktan akvon en argila vazo [8]; [ili] loĝas en argilaj dometoj [9]; en la malseka argila grundo oni povis vidi la postesignojn de iliaj piedoj [10]; [li] konstruis post la altaro malgrandan argilan fajrujon [11]; ekvidante tri argilajn cilindretojn, kuŝantajn sur la tablo, ŝi demandis: – kiu sciigis vin [12]? fruaj ekzemploj pri skribado estas sur argilaj tabuloj trovitaj pasintjare en Egiptio kaj [kiuj] datiĝas je 3300-3200 a.K. [13]; por pot' argila, poto fera estas najbaro danĝera ^PrV .

Aĵo el modlita, muldita aŭ tornita argilo, ofte sekigita aŭ bakita: nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon [14]; ĉiuflanke, ni vidis homojn fabrikante tasojn, pelvojn, kaj botelegojn ĉiaforme […] tio estas la argilaĵo, kiu [estas] la ĉefkomercaĵo en tiu parto monda [15]; arkitekturaj argilaĵoj (tegment-tegoloj, brikoj kaj akvotuboj) [16]. ceramikaĵo, fajencaĵo