apoÄatur/o PVEF apoÄaturoserÄi 'apoĝaturo' [apogxa.0o] Melodiornamo uzata en klasika eÅropa muziko, kiu antaÅmetas antaÅ la tono unu aÅ du komencajn tonojn, konsumante parton de Äia daÅro: preskaÅ neniu apoÄaturo eblas, kiun li ne aplikis, Äiun arton kaj Äiujn falsajn harmoniajn afektaĵojn li mil fojojn aplikis serioze kaj Åerce [1]. aÄakaturo 1. Vikipedio, Johann Sebastian Bach angle: appoggiatura, long grace note beloruse: ападжÑÑÑÑÑа france: appoggiature germane: langer Vorschlag (Musik), Appoggiatura hispane: apoyatura japane: åæé³ [ããã ãã], ã¢ããã¸ã£ãã¥ã¼ã© katalune: appoggiatura slovake: predrážka ukraine: аподжÑаÑÑÑа (мÑзиÑна пÑикÑаÑа) administraj notoj