1apoge/o JED apogeoserĉi 'apogeo' [apoge.0o] 1.[apoge.0o.AST] Tiu punkto de la orbito de ter-ĉirkaŭanta objekto, ĉe kiu tiu estas plej malproksima de la tero. perigeoapsidozenito 2.[apoge.0o.FIG] (figure) Kulmino2, zenito2: esti ĉe la apogeo de famo, de sukceso; la 13a jarcento signifas la apogeon, kaj Tomaso la Akvinano (1225-1274) estas la plej konata reprezentanto [1]; la apogeo de la Brita Imperio [2]. 1. Bo Sandelin: Antaŭmerkantilisma ekonomia pensado, Monato, 2001/02, p. 162. Joseph Conrad - Vikipedio angle: 2. apogee, zenith, pinnacle, acme, apex beloruse: апагей ĉeĥe: vrchol (křivky), vrcholení, vyvrcholení ĉine: 2. 升限 [shēngxiàn] france: apogée germane: 1. erdfernster Punkt, Erdferne, Apogäum 2. Höhepunkt, Gipfel hebree: שיא, פסגה hispane: apogéo hungare: 1. földtávol, apogeum 2. csúcs, csúcspont japane: 遠地点 [えんちてん], 最高点 [さいこうてん], 絶頂 [ぜっちょう] katalune: apogeu pole: 1. apogeum, kulminacja 2. apogeum, kulminacja, punkt kulminacji, punkt kulminacyjny portugale: apogeu ruse: 2. апогей, расцвет slovake: apogeum, odzemie ukraine: апогей, розквіт administraj notoj