2anapest/o JED anapestoserĉi 'anapesto' [anapes.0o] [anapes.0o.verspiedo] Verspiedo konsistanta el tri silaboj, el kiuj la du unuaj estas mallongaj aŭ senakcentaj, kaj la tria longa aŭ akcenta; simb. /υυ‐/: „apostol'“ konsistigas anapeston; klasika formo, tiu plejofte uzata de Horacio: kvarversaj strofoj el du sammetrikaj versoj, konsistantaj el du jamboj, poste anapesto, poste ankoraŭ jambo, la tria verso konsistas el kvar jamboj plus lasta mallonga silabo, kaj la lasta verso el du daktiloj kaj du spondeoj [1]. 1. Monato, Carlo Minnaja: Nuntempo en antikva vesto, 2012 angle: anapest, anaepest, antidactylus beloruse: анапэст bulgare: анапест ĉeĥe: anapest france: anapeste germane: Anapäst hebree: אנפסטו, משקל קצר-קצר-ארוך hungare: anapesztus japane: 短短長格 [たんたんちょうかく] nederlande: anapest pole: anapest portugale: anapesto rumane: anapest ruse: анапест slovake: anapest ukraine: анапест n-anapestoserĉi 'n-anapesto' [anapes.n0o] Metro, ĉefe konsistanta el n anapestoj; simb. /‐υυ/n: trianapesto. beloruse: мэтар з n анапэстаў france: tri~o: trimètre anapestique. pole: metrum portugale: n-anapéstico tri~o: trianapéstico. rumane: măsură metrică administraj notoj n-~o: Mankas dua fontindiko. n-~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.