ambl/i PV ambliserĉi 'ambli' [ambl.0i] [ambl.0i.RAJ] Iri en aparta maniero de kvarpieduloj, levante samtempe ambaŭ piedojn de sama flanko, tipa ekz. ĉe kameloj aŭ kiam oni surgrimpas ŝtupetaron: ni suden amblis sur sableca vojaĉo [1]; mi amblis sur ĉeval' kaj post mi la dolor'... [2]; la hundo amblis supren laŭ la ŝtupoj [3]; (figure) larĝmova giganto amblis el unu el la tendoj, oscedante kaj frotante el okuloj la dormon [4]. galopi 1, paŝi, troti 1 1. J. Ribillard: Vagado sub palmoj, UEA, 19562. K. de Kalocsay: Renkonto al la luno3. Arthur Omre: La hundo4. Jack London: Dio de liaj prapatroj beloruse: ісьці інахадзьдзю ĉeĥe: jít mimochodně france: ambler japane: 側対歩で進む [がわたいふですすむ] slovake: ísť mimochodne ukraine: йти інохіддю ambloserĉi 'amblo' [ambl.0o] [ambl.0o.RAJ] Irmaniero de kvarpiedulo, kiu amblas. angle: amble beloruse: інахадзь ĉeĥe: jinochod, mimochod ĉine: 溜达 [liùda], 溜達 [liùda] france: amble germane: Passgang hebree: הילוך מתון של סוס japane: 側対歩 [がわたいふ] nederlande: telgang ruse: иноходь slovake: inochod ukraine: інохідь administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.