akolit/o JED akolitoserĉi 'akolito' [akolit.0o] [akolit.0o.REL] Helpanto en diservoj kaj ritoj: tiam Plastro ordonis al sia akolito infuzi bonan, fortan teon [1]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru pastrohelpanto, meshelpanto. 1. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 80a, volumo 2a, p. 680a angle: acolyte beloruse: акаліт ĉeĥe: akolyt, akolyta france: acolyte (rel.) germane: Akolyth, Messdiener hebree: חוסר מרה hispane: acólito katalune: acòlit nederlande: acoliet, misdienaar ruse: прислужник (церк.), служка (церк.), аколит slovake: akolyt ukraine: паламар administraj notoj