ajut/o PV ajutoserĉi 'ajuto' [ajut.0o] [ajut.0o.MAS] Aranĝaĵo (ekz-e tubeto kun unu aŭ pluraj specialformaj aperturoj) servanta por pulvorigi kaj disŝprucigi likvaĵon aŭ enblovi gason en iun volumenon: ajutoj estas uzataj por bruligo de likva brulaĵo en eksplodmotoroj, humidigo de aero, malvarmigo de gasoj ktp; detaloj de … primusoj kuŝis antaŭ li …, kaj li viŝadis ilin per ĉifoneto, purigadis tubojn, trablovadis ajutojn [1]; la baza principo [de neĝokanono] estis hazarde malkovrita en la 1940-aj jaroj, kiam oni esploris en Kanado glaciiĝon de ajutoj en ventokanalo [2]. beko2, duzo 1. A. Lazarĉuk, tr. Jurij Finkel: La sankta monato Rin2. Vikipedio, Neĝokanono angle: spray nozzle, atomizer beloruse: фарсунка, жыклёр ĉeĥe: dyšna, dýza, dýzna (kyslíková), hubice, tryska france: ajutage germane: Schnauze, Tülle, Mundstück, Auslass, Zerstäuber, Sprüher, Einspritzdüse hebree: נחיר hispane: boquilla hungare: csőcsonk, csővég, csőtoldat, csőcsatlakozás japane: 噴射管 [ふんしゃかん], 筒口 [つつこう], ノズル nederlande: mondstuk pole: dysza portugale: regulador de jato ruse: форсунка, жиклёр slovake: ústie (nádobky, tuby), ústie (nádobky| tuby) ukraine: форсунка, жиклер, сопло administraj notoj