aglutin/i JED aglutiniserĉi 'aglutini' [agluti.0i] (tr) [agluti.0i.KEM] Kunigi gluecajn substancojn. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru alglui. angle: agglutinate beloruse: склейваць, прыклейваць ĉeĥe: aglutinovat, shlukovat se, spojovat ĉine: 块多 [kuàiduō], 塊多 [kuàiduō] france: agglutiner germane: agglutinieren, verkleben, verklumpen (Blut) hebree: לצבור hispane: aglutinar itale: agglutinare japane: 膠着させる [こうちゃくさせる], 凝集させる [ぎょうしゅうさせる] nederlande: doen samenkleven pole: zlepiać, sklejać portugale: aglutinar rumane: aglutină, lipi ruse: склеивать slovake: spájať nemenné morfémy svede: klistra ihop, foga samman turke: yapıştırmak, bitiştirmek ukraine: склеювати aglutinaserĉi 'aglutina' [agluti.0a] [agluti.0a.LIN] Karakterizas tian vortfaradon, ke unue, la limoj de la kunmetitaj elementoj restas evidentaj kaj klare konsciataj: ĉiu elemento ricevis difinitan signifon kaj la tuta lingvo [Esperanto] aglutinan karakteron kun la plej simpla gramatika strukturo [1]; [li] ne ĝuste prezentis al si la aglutinan karakteron de la tatar-turkaj lingvoj [2]; la uzbeka lingvo perdis la vokalan harmonion kutiman por la lingvoj aglutinaj [3]. kunfandoRim.: Alia ofte implicata trajto de aglutina fleksiado estas ke ĉiuj fleksiiloj esprimas po unu gramatikan signifon; ekzemple en „amikojn“ la finaĵo „j“ esprimas nur nombron, kaj „n“ ‐ nur kazon; dum en la rusa „друзей“, la sola finaĵo „ей“ esprimas ambaŭ kategoriojn kune. 1. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto2. Ernest Drezen: Zamenhof, Aglutina karaktero de esperanto3. Sergio Pokrovskij: La Ondo de Esperanto, 1999, numero 7 (57). angle: agglutinative beloruse: аглютынатыўны ĉeĥe: aglutinační, slučovací (jazykově) ĉine: 凝集的 [níngjíde] france: agglutinatif germane: agglutinierend hebree: מצטבר hispane: aglutinante itale: agglutinante japane: 膠着性の [こうちゃくせいの] nederlande: agglutinerend pole: aglutynacyjny portugale: aglutinante rumane: aglutinant ruse: агглютинативный slovake: aglutinačný (jazyk) svede: agglutinerande administraj notoj ~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.