- [afrika.0o.FON]
-
Ekfrota konsonanto:
afrikatoj komenciĝas kiel plozivo (plej ofte alveolara konsonanto kiel [t] aŭ
[d]), sed ellasiĝas kiel frikativa konsonanto (kiel [s] aŭ [z] aŭ, en kelkaj
lingvoj, en frikativa trila konsonanto) anstataŭ rekte en la sekvan vokalon
aŭ vortan finon
[1].
Rim.:
Kompreneble, afrikato neniel rilatas al Afriko, ĝi devenas de
la latina „affricatus“, pasiva participo de
„affricare“ = „ad“ + „fricare“ =
„ek/frot/at/a“ (la prefikso „ad-“ havas ĉi
tie la signifon de „ek-“, kiel en
„ad/amare“ = „ek/ami“). Do
„ekfrota“ tute klare kaj esperantece esprimas ekzakte la
saman ideon.
[Sergio Pokrovskij]