timpano
- 1.
Tiu kavaĵo de orelo,
sur kiu estas etendita la resona membrano:
kvazaŭ mil tondroj senpere tamburas la timpanojn
[1];
[tio] al vi ŝiras la timpanon, vi devas prononci ‚sinjoro doktor‘,
sinjor’ doktoro’ kvazaŭ vi poemus tuttage
[2].
- 2.
Frapinstrumento kun
kaldronforma sonkesto kaj suretendita felo:
oni sonigu timpanojn
[3]!
- 3.
Spaco enkadrigata per la kornicoj de frontono:
el timpanoj elstaradis skulptitaj figuroj de dioj
[4].
1.
B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, dua libro, ĉapitro
43a
2. Johán Valano: Ĉu vi kuiras ĉine?, 6
3. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro VII
4. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro II
2. Johán Valano: Ĉu vi kuiras ĉine?, 6
3. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro VII
4. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro II
- angle:
- 1. tympanium, middle ear 2. timpani 3. tympanium
- beloruse:
- 1. барабанная перапонка 2. гусьлі, тымпан 3. тымпан
- ĉeĥe:
- tympán, ušní blána, ušní bubínek
- ĉine:
- 1. 鼓室 [gǔshì], 鼓膜腔 [gǔmóqiāng]
- france:
- 1. tympan (ana.) 3. tympan (archi.)
- germane:
- 1. Paukenhöhle 2. Pauke 3. Tympanon (Architektur)
- hungare:
- 1. dobüreg 2. üstdob 3. timpanon
- indonezie:
- 1. gendang telinga, membran timpani, timpanum 2. timpani
- itale:
- timpano
- japane:
- 鼓室 [こしつ], 中耳 [ちゅうじ], ティンパヌム, 三角小間 [さんかくしょうかん]
- katalune:
- 1. timpà (oïda) 2. timbal 3. timpà (frontó)
- nederlande:
- 1. trommelholte 2. pauk 3. tympaan
- pole:
- 1. błona bębenkowa 2. kocioł (instrument) 3. tympanon
- portugale:
- 1. tímpano 2. tímpano
- ruse:
- 1. барабанная перепонка 2. тимпан 3. тимпан
- slovake:
- ušný bubienok
- ukraine:
- барабанна порожнина, тимпан, водопідйомне колесо, декель