surogat/o

surogato

: Anstataŭilo, substanco aŭ aĵo uzebla anstataŭ alia, ĉar ĝi havas proksimume samajn ecojn, eble malpli bonas, sed pli facile haveblas, malpli kostas: ĉu la arto ne estas surogato por vivado [1]? glano […] uzatas kiel surogato por kafo […], kaj tiucele oni sekigas ĝin en specialaj dometoj [2]; la sporto, farata por ĝi mem, estas nur imagita laboro, pala surogato de la vivo [3]. kompenso, paliativorezervo

1. Stellan Engholm: Infanoj en Torento, dua libro en la Torento-trilogio, Dua Parto
2. J. Kozarac, trad. D. Klobučar: Slavonia Arbaro, 2006
3. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Kvara Ĉapitro

: Uzata kiel pli facile havebla anstataŭaĵo: surogata pano [4]; [li] trinkis la varmegan surogatan kafon rekte el la botelo [5]; tiuj, kies nomoj jam aperis en la listoj, devis tuj ricevi siajn balot-rajtigajn kartojn, aliaj devis enskribiĝi por ricevi surogatan karton [6]; uzo de jena surogata alfabeto kun la aĉaĵo „x“ [7]; venki batalantojn kaj surogatajn militistojn de malamikaj ŝtatoj [8]. akcesora, ekstra, rezerva

4. A. Kivi, trad. I. Ekström: Sep fratoj, 1947
5. trad. Ferenc Szilágyi: Vespera ruĝo anoncas ventegon, Albert Viksten
6. Monato, Gbeglo Koffi/pg: Per balot-kartoj atuti, 2005
7. Monato, Pejno Simono: Pri lingvo ne universala, ne el Krotelo, ne por Barato kaj nepre sen iksoj, 2011
8. Monato, Lenio Marobin: Minacas nova armado-konkuro, 2014

(tr)

: Anstataŭi kiel surogato: en bildstria blogo, desegnaĵo (ofte humura desegnaĵo) surogatas la kutiman tekston [9]; anstataŭ la unua oni povus ja diri „ĉiuj du“ aŭ simile, kaj la duan oni povus surogati per la esprimo „kiel se“ [10].

9. Joël: La milito de la muŝoj, [2011]
10. La Ondo de Esperanto, 2003, № 2 (100)