paronim/o ^PV

Vorto preskaŭ samsona kiel alia, sed sence malsama: „pesi“ kaj „pezi“, „muso“ kaj „muŝo“, „respondi“ kaj „responsi“, „benzino“ kaj „benzeno“ estas paronimoj; estas klarigataj sufiĉe komplikaj fenomenoj, ekzemple, uzo de sinonimoj kaj paronimoj [1]. homonimo

Rilato de formoj sufiĉe similsonaj, por ke unu elvoku la alian, paronimio: mi preferas simplan sinonimecon inter „navig“ kaj „navigaci“, ol subtilan paronimecon [2].