^*18oficial/a

Deklarita aŭ sankciita de kompetenta rajta aŭtoritato: oficiala akto, dokumento, gazeto; la enoficigo ne estas ankoraŭ oficiala; senkolora oficiala parolo [1]; kun oficiala mieno salutinte la princon, la profeto sidiĝis sur la montrita al li loko [2]; (figure) oficiala tego, per kiu sin kovradis la mastrino de la informa oficejo ^Marta ; nur la supre nomitaj tri verkoj publikigitaj en la libro Fundamento de Esperanto, devas esti rigardataj kiel oficialaj, ĉio alia […] estas nur verkoj privataj [3]; nia kongreso aperas sub la oficiala sankcio de regnestro kaj registaro [4]; en Bulonjo mi tion ĉi proklamis per oficiala deklaracio, ke la esperantismo celas nur al tio, ke ia taŭga kaj vivipova komprenilo inter la popoloj ekzistu [5]; fari oficialan decidon pri tiu aŭ alia duba lingva demando havas la rajton nur nia Akademio^LR .

Rim.: En Esperanto ekzistas nun dek (1909, 1919, 1921, 1929, 1934, 1935, 1958, 1974, 2007, 2023) oficialaj aldonoj (OA) al la Fundamento de 1905.

Laŭ oficiala maniero: oficiale konfirmi ion; Ludovikino Zminska akceptis ŝin multe pli malvarme kaj pli oficiale, ol antaŭe ^Marta ; la registaro de la lando en sia propra nomo per siaj ambasadoroj oficiale invitis la registarojn de aliaj landoj [6]; kiam nia lingvo estos oficiale akceptita de la registaroj de la plej ĉefaj regnoj […] [7].

Igi ion oficiala: la prefikso „mis“ estas oficialigita kun klare difinita signifo; ŝanĝi Esperanton, antaŭ ol ĝin oficialigi ^VivZam ; oni oficialigis en 11 landoj de Eŭropa Unio (EU) komunan valuton kun la bela nomo „eŭro“ [8].

Homo kun ajna oficiala funkcio kaj aŭtoritato: la helpo de notario aŭ simila oficialulo estas konsilinda aŭ necesa [9]; ekleziaj oficialuloj [10]; oficialuloj de Irako alvokis ĉiujn murdi usonanojn, ĉiujn kaj ĉie [11]; kaŝo de la vero fare de la rusaj oficialuloj pri la „stirata demokratio” de Putin [12]; tio gravas […] por vera impreso pri ni flanke de oficialuloj, flanke de la neesperantista publiko [13].