*nominativ/o

*nominativo

GRA En diversaj lingvoj, la kazo indikanta subjekton de verbo aŭ predikaton: kiam la dispartigota aro estas rekta objekto, ĉu ni uzu akuzativon, laŭ la logiko, aŭ nominativon, laŭ la zamenhofa tradicio? [1]; ĉie, kie oni dubas inter la nominativo kaj akuzativo, oni devas uzi la nominativonLR ; en Esperanto eĉ la objekta predikativo staras en nominativoPIV3 .
1. Christiane De Vleminck: Ĉu vi poas ĝuste? (André Cherpillod, Po, la diabla vorto), Monato, jaro 1997a, numero 9a, p. 24a
angle:
nominative case, subjective case, nominative (noun)
beloruse:
назоўны склон
bretone:
nominativ, tro-envel
ĉeĥe:
první pád, nominativ
ĉine:
主格 [zhǔgé]
finne:
nominatiivi
france:
nominatif (subst.)
germane:
Nominativ, Werfall, erster Fall
greke:
ονομαστική πτώση, ονομαστική
hispane:
caso nominativo, nominativo (subst.)
hungare:
alanyeset, nominativus
ide:
nominativo
itale:
nominativo
japane:
主格 [しゅかく]
koree:
주격
latine:
casus nominativus
malnovgreke:
ὀνομαστικὴ πτῶσις, ὀνομαστικὴ
nederlande:
nominatief (zn.), nominativus, eerste naamval
norvege:
nominativ
okcidentfrise:
nominatyf
pole:
mianownik
portugale:
caso nominativo, caso reto, primeiro caso, nominativo (subst.)
ruse:
именительный падеж
slovake:
nominatív, prvý pád
svede:
nominativ
ukraine:
називний відмінок
volapuke:
kimfal, nominatif

administraj notoj