^*meĥanik/o, ⁸mekanik/o

1.

^VdE Komuna branĉo de matematiko kaj fiziko, studanta la fortojn kaj la rezultantajn movojn: tiuj gigantaj laboroj postulis, krom konoj de la astronomio, geometrio, meĥaniko kaj arĥitekturo, ankaŭ perfektan organizon [1]; la klasika mekaniko de Newton [2].

2.

Arto konstrui maŝinojn: pri mekaniko mi scias nenion, mi ĉiam miras vidi, ke veturiloj entute funkcias [3].

3.

Meĥanismo: la meĥaniko de la lingvo estis antaŭ mi kvazaŭ sur la manplato [4].

1.

Koncernanta meĥanikon ¹: meĥanika problemo, leĝo.

2.

funkciante per meĥaniko: mekanikaj horloĝoj [5]; komplikaj mekanikaj aparatoj [6]; mekanikaj bestoj kaj pupoj [7].

3.

Farata per maŝino: meĥanika fabrikado. maŝine.

4.

(figure) Farata kvazaŭ per maŝino, sen partopreno de konscia volo, aŭtomate: meĥanikaj gestoj; artritaj sentadoj estas ĉiam akompanataj de malakordo de la meĥanikaj vibracioj [8]; monotona kaj senemocia mekanika voĉo [9].

(figure) En maŝineca maniero, kvazaŭ aŭtomate: ŝi rigardis meĥanike sian manon ^FK ; meĥanike ripetante liajn vortojn ^BdV ; en komuna takto, senhalte, meĥanike, ili trakombas la terenon [10]; li mekanike frotis la vitron per unu fingro [11]. aŭtomate, maŝine

Meĥanismo¹: la Praga horloĝo estas unika meĥanikaĵo, la plej malnova funkcianta aparato kun originaj detalaĵoj [12].

Specialisto pri konstruado aŭ direktado de maŝinoj: kiu okupas sin je meĥaniko, estas meĥanikisto [13]; kia meĥanikisto faris tiun ĉi maŝinon? ^DL ; kiam ekestis eta difekto, la mekanikisto elprenis la kompletan komputileton kaj metis novan en la maŝinon [14].