maĵora
- 1.
- (pri gamo) Konsistanta el kvin tonoj kaj du duontonoj: la araba muziko […] ĉerpas el pli ol cent tonaloj, el kiuj la eŭropa muziko konas nur du (la maĵoran kaj la minoran) [1]; la kritikistoj malice primokas liajn „faŝismajn” C-maĵorajn akordojn [2].
- 2.
- (pri tercio) Konsistanta el du tonoj.
minora.
1.
Konrad Hinsen: Um Keltum', Monato, 2000/09, p. 15
2. Monato, Franz-Georg Rössler: Pura muziko por eonoj
2. Monato, Franz-Georg Rössler: Pura muziko por eonoj
- angle:
- major
- beloruse:
- мажорны
- ĉine:
- 大調 [dàdiào], 大调 [dàdiào]
- france:
- majeur
- germane:
- Dur 1. in Dur 2. große (Terz)
- hungare:
- dúr
- japane:
- 長調の [ちょうちょうの], 大きい [おおきい]
- katalune:
- major (mús)
- nederlande:
- majeur
- pole:
- majorowy (muz.), skala durowa
- portugale:
- maior (mús.)
- rumane:
- major (muzică)
- ruse:
- мажорный
- ukraine:
- більший, мажорний