labialo
Parolsono,
prononcata per fermo aŭ malvastigo de la buŝkanalo per
alproksimigo de la lipoj (p, b, m, ŭ) aŭ per alproksimigo de la
malsupra lipo kaj supra dentaro (f, v):
la jenaj son-ŝanĝoj ekde la pra-greka afektas […]
antikvajn grekajn
dialektojn: […], perdo de labiovelaroj, kiuj estis
konvertitaj
(plejparte) en labialojn, fojfoje en dentalojn aŭ velarojn
[1].
dentalo,
palatalo,
velaro,
glotalo
- angle:
- labial
- beloruse:
- губны зычны
- ĉine:
- 唇音 [chúnyīn]
- france:
- labiale
- germane:
- Labial, Labiallaut, Lippenlaut
- hispane:
- labial
- hungare:
- ajakhang, labiális
- japane:
- 唇音 [しんおん]
- katalune:
- labial
- nederlande:
- labiaal, lipletter
- pole:
- spółgłoska wargowa
- portugale:
- labial (fon.), consoante labial (fon.)
- rumane:
- consoană labială
- ruse:
- губной согласный
- ukraine:
- губний приголосний
administraj notoj
~o
:
Mankas dua fontindiko.